Gecenin orta yerinde ansızın yüreğime saplanmış bir bıçak darbesi ile uyandım. Uyandığımı sandım.. Uyku ile uyanıklık arası, boğazımda ki, yüreğimdeki ele ben mi karşı koymaya çalışıyordum? Yoksa o mu beni yok etmeye çalışıyordu ayırt edemiyordum. Bir duygu kör, toz toprak bir yalanın değil binlerce yalanın oluştuğu dev bir fanusun içindeki labirent gibi. Ne çıkabiliyorum ne de yolu bulabiliyorum, nede hissettiğim ışığı yakalayabiliyorum. Böyle bir yalanlarla çevrili fanusta nasıl yaşayabilir insan, gerçek ve yalanların birbirine karıştığı girdapta…devamını okuyayım..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder