8 Kasım 2016 Salı

Beni Kör Kuyularda Merdivensiz Bıraktın.

İçimde ki kör kuyuda boğuldum! Nasıl demeyin bana sakın, insan nasıl olur da kör bir kör kuyuda boğulur? Boğulur hemde çırpına çırpına boğulur. her nefes alışında o nefes kendini boğar. O kör kuyu yürekteyse ise eğer öyle bir boğulursun ki imkansızlık ta çırpındıkça üzerine anılar yağar, o anılar ki saklı kalmış anlarda seni boğar.
Öyle kolay olmuyor bu kuyunun dışına çıkmak, tam tırmanırsın tamam birazdan dışarıda olacağım ve bitecek bu kabus bir anı gelir seni yine o lanet kuyunun tabanına götürür bırakır. Tırnaklarını etine batıra batıra tırmanırken yüreğinin dışına dal diye tuttuğunun ot olduğunu tekrar o kuyunun dibine düşünce anlıyorsun.
Yani demem o ki, o kuyuda başını duvarlara değilde gökyüzüne çevirmek en doğrusu her halde, emin ol güneşte orada yıldızlarda. Eğer başını sürekli o kuyunun duvar ve dibine çevirirsen uzun süre bu ruh halinden çıkamayacaksın, tecrübe ile sabittir.
Önce çırpınmayı bırakmak gerek, .......DEVAMI İÇİN TIKLA..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder