İçimde ki kör kuyuda boğuldum! Nasıl demeyin bana sakın, insan nasıl olur da kör bir kör kuyuda boğulur? Boğulur hemde çırpına çırpına boğulur. her nefes alışında o nefes kendini boğar. O kör kuyu yürekteyse ise eğer öyle bir boğulursun ki imkansızlık ta çırpındıkça üzerine anılar yağar, o anılar ki saklı kalmış anlarda seni boğar.
Öyle kolay olmuyor bu kuyunun dışına çıkmak, tam tırmanırsın tamam birazdan dışarıda olacağım ve bitecek bu kabus bir anı gelir seni yine o lanet kuyunun tabanına götürür bırakır. Tırnaklarını etine batıra batıra tırmanırken yüreğinin dışına dal diye tuttuğunun ot olduğunu tekrar o kuyunun dibine düşünce anlıyorsun.
Yani demem o ki, o kuyuda başını duvarlara değilde gökyüzüne çevirmek en doğrusu her halde, emin ol güneşte orada yıldızlarda. Eğer başını sürekli o kuyunun duvar ve dibine çevirirsen uzun süre bu ruh halinden çıkamayacaksın, tecrübe ile sabittir.
Önce çırpınmayı bırakmak gerek, .......DEVAMI İÇİN TIKLA..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder