Yalnız yapayalnız olmak hayat da zor elbet;
Bir gün biri bana ben onunla da yalnızım demişti.
Ona RAĞMEN YALNIZIM..
Anladığımı sanmıştım anlamıştım da lakin bana kendi
yaşadığını yaşatana kadar sadece sanmıştım,yaşamaksa başka bir şey….
Ama anlayamadığım şeyse bir insan kendi canını yakan bir şeyi
; ne kadar can yakıcı olduğunu bile, bile sevdiğini iddia ettiği birine neden
yaşatır.İşte bunu anlamam çok zor.
Nasıl bir sevgi iddiası kendi varlığını tutarak, kendi
yalnızlığını yok etmeye çalışan insanı; acısını bildiği o yalnızlığa iter de
kendi ‘ o ‘olur ona rağmen yalnız bırakır her yer de.
Yanın da olmanın yalnız bırakılmamak anlamına gelmediğini
bile, bile hem de. Kendi yanın da iken yalnız bırakır.
Siz düşünürsünüz şimdi kara, kara yalnızlığına merhem olmaya
çalıştığınız insan tarafından yalnızlığa itilmişken ben nerde hata yaptım diye.
Hiçbir yere hata yapmadınız o gördüğünü bildiğini yaptı, siz
gördüğünüzü bildiğinizi sadece…
Ve ….
Ya ona rağmen yalnız bir hayat sürmeye çabalayacaksınız o
varmış gibi;
Ya da kendi hayatınızı kendi kendinize yaşayacaksınız o
yokmuş gibi.
Yani demem o ki ona benzeyeceksiniz….
Gölgesi düşecek birilerinin yarınlarınıza.
GÖLGESİ OLCAKSINIZ BELKİ DE İSTEMEDEN BİRİNİN YARININ DA
D.T
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder