Ailede çocuk engelli ise aile içinde başlar engeller. Hayata sağlıklı şekilde gözlerini açması yada sağlıklı şekilde doğması arasında çok bir fark yok aslına bakarsanız . Çocuğunuz küçükken engelli yaşta olması hemen hemen her türden kısıtlamaları çocuğunuzla beraber sizde yaşıyorsunuz aslında . İlk şart çocuğunuzun engelini kabullenmekle başlıyor. İlk başta kabul etmelisiniz ardından sorunların üzerine yönelmelisiniz ve neler yapabileceğinize bakmalısınız. Aslına bakarsanız kendiniz kabul edeceksiniz ki çocuğunuza ve çevrenize karşı bunları anlatın zira kabul ettirmeniz zor olacaktır.
Belki oyun oynamak istediğinizde çocuğunuzun sapasağlam dimdik ayakta kalabilmesi için feryadını içindeki isyanlarını bastırmaya çalışacaksınız çocuğunuza oyun esnasında bir oyun oynadığını ve zevk alması için elinizden geleni yaptığınız andaki sıkışıp kalma duygusundan sizi zorlayacak bir tecrübe olacak hayatınızda...
Aslı'na bakarsanız içinizdeki endişe ve korkular ve hatta hatta isyan etmeniz çocuğunuzun engelli olmasından dolayı değil yaşantısındaki karşılaşabileceği her türlü zorluklara yöneliktir aslında , sunduğu zorluklara ve yorgunluklarla beraberinde aynı zamanda mecburi ve ebedi bir bağlılık durumuda vazgeçilmez bir durum .
Aslında engelli annelerinde çokta fazla bir beklenti yok sadece karşıdakilerinden biraz anlayışlı olmaları .. Ve en önemlisi acıma asla değil yada buna benzer şeyler de değil sadece ve sadece empati duymaları ve anlayış.
Nedeni ise bazen ben yanında olamasam ne olabilir kaygısıdır engelli annelerin çocukları düştüğünde aklına ilk gelen şey isyankar bir tavırla benden önce o ölsün bile olabiliyor karşıdakilerin tutumu karşısında çok üzücü bir durum.
UNUTMAYIN HER SAĞLIKLI BİREY BİR ENGELLİ ADAYIDIR.
Acımayın lütfen Sadece ve sadece duyarlı olun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder