KADIN ....
Hayatı var eden yerdeki tohuma can ve kan veren kadın.. toprağa ilk dokunan yeşeren bitkiye dokunan kadın. Doğayla ilk bağ kuran bu bağdan hiç vazgeçmeyen kadın canlı varlıkları gözeten onları tanıyan arkadaş olan ve her şeyi ondan öğrenen bilgilenen kadın. İlk insan ilk toplumda yer alan kadın. Servet yapmadı mal yapmadı kendine. Tanrıça gibiydi kadın. Mucizevi sütü bütün dünya çocuklarınındı hepsinin anasıydı . Hepsine kucağını açmıştı. Hiç bir çocuğun aç kalmasını istemezdi ancak yine istemezdi kimse saklanmasın biriktirmesin. Algılardı hemen birikmenin tehlikesini. Her şeyi kutsal sayılırdı. Adet olması kanaması kutsaldı onun doğurganlığı kutsaldı ve yaşam hayat demekti doğurması . Yüzündeki çizgiler derinleştikçe dahada güzel olurdu bilirdi bilgeleşirdi. Resmen anne tanrıça olurdu . Kadın her şeydi duygu yüklüydü sezgi yüklüydü sevgi yüklüydü paylaşım doluydu kısacası kadın yaşamın ta kendisiydi. Erkek yaş aldı yaşlandı kurnaz oldu şaman oldu erkek rahip oldu . Genç delikanlının aklını çeldi. Alıverdi yanına genç oğlanı genç çocuk kaçırdı kadını kapadı eve kapıları üzerine kapadı. Kendine kul köle etti mal mülk etti.
İlk önce özgün kadını ardından özgür çocuğu . İsmi aileydi ailenin büyüğüydü çekirdek kısmıydı. Sen benim malımsın mülkümsün Dedi. Erkek biriktirdi ürünlerini birikti birikti ardından koydu tüm biriken taşları üstü üstüne . Ziggurat koydu adını devlete döndü. İlk asiller geldi dünyaya ardından kul köleler doğdu özgür olan kadın tanrıça olan kadın kapatıldı kapalı kapılar ardına .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder