İnsanlar sevilmek için yaratıldılar, eşyalar ise kullanılmak için. Dünyadaki kaosun nedeni; eşyaların sevilmeleri ve insanların kullanılmalarıdır." CEMİL MERİÇ.
Günümüz insanı hep bir şeylere yetişmek için çok şeyi kacırmakta maalesef. Hal böyle olunca uğruna emek harcadığı şeyler değerli hale geliyor. Emek harcamak zorunda olduğu şeylere bakarsak, ev almak için yıllarca çalışıyor. Araba almak için yıllarca çalışıyor. Kısaca büyüklerimizin dediği gibi "dünyalık" için veriliyor bu emekler. Evet emek verilmeli tabi ki, ancak bu arada bazı şeyleri dengelemek gerekiyor. Rutine bağlanmalı bu tip şeyler, ama sevdiklerinizin önceliği olmalı her zaman için. Çevreme şöyle bir bakıyorum da arabasına aşık olan insanlar var. Evet yanlış okumadınız arabasına aşık bir insan düşünün. Bu kişi için bu demir parçası ailesinden bile önemli oluyor çoğu zaman. Arabasını kirlettiği için çocuğunu azarlayan insanlarla dolu çevremiz. Kardeşim bu metal bir araç, kirlenecek çizilecek, kazaya kurban gidecek yeri gelecek ayağını yerden kesen bu düldül seni yarı yolda bırakacak, buna hazırlıklı ol. Önemli olan can sağlığı, sen kendini seni seven ve destekleyen insanların arasında olduğun sürece ki bu senin davranışlarına bağlı. Sen yine ne arabalar alırsın, yeterki kendinde o gücü bul, bu gücü de ailenden sevdiklerinden alacaksın. Amacını unutma nasıl yola cıktın, kafamı sokacak bir evim, ayağımı yerden kesen bir düldülüm olsun. Diye değil mi? Kullanacağın şeylerle seveceğin şeylerin farkına var, çok geç olmadan. Evine aşık bir kadın düşünün, öyle aşık ki, her temizlik yaptıktan sonra, nerede ise resmini çekip çerçeveye koyacak. Veya her gördüğü aksesuarı almak, yılda bir kez eşyaları değiştirmek adeta onun hobisi. Her temizlikten sonra öyle kalmasını istiyor, ama o işler öyle olmuyor işte. Tecrübe ile sabittir, ben sinirlenme eğilimi gösterdiğim zaman hemen kendimi şu sözlerle dizginliyorum. " bu evin amacı ne? Amacı sevdiğim insanlarla birlikte yaşamak için kurduk bu düzeni. Bu evde yaşayan kimse benim beklentilerim doğrultusunda yaşayamaz. Dağılacak, ben onlara düzenin önemini anlatacağım. Bazı eşyalar kırılacak, dikkatli olmayı öğreteceğim. Ama asla ve asla kırılan hiç bir şeyin ondan değerli olmadığını vurgulayarak. Önce sana bir şey oldu mu? derim, daha sonra bundan sonra dikkatli olmasını rica ederim. Çünkü onu almak için emek verildiğini uygun bir dille anlatarak. Bunu bir kumbara olarak düşünün, eğer siz bunu çocuğunuza verirseniz. Yıllar sonra çocuğunuz sizi anne ve baba olarak görecek. Sizin ona ne bırakacağını değilde varlığınızın bir hazine olduğunu hissettirecek. Sevgi ile kalın...
E.Katar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder